آیه شماره 170  از سوره مبارکه بقره
پرستش در گمراهی

 وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ شَیْئًا وَلاَ یَهْتَدُونَ
و چون به آنان گفته شود از آنچه خدا نازل کرده است پیروى کنید مى‏گویند نه بلکه از چیزى که پدران خود را بر آن یافته‏ایم پیروى مى‏کنیم آیا هر چند پدرانشان چیزى را درک نمى‏کرده و به راه صواب نمى‏رفته‏اند [باز هم در خور پیروى هستند]
ارتجاع و عقب گرد، ممنوع است. پیروى از سنّت و راه نیاکان، اگر همراه با استدلال و تعقّل نباشد، قابل پذیرش نمى‏باشد. «الفینا علیه ابائنا»
تعصّباتِ نژادى وقبیله‏اى، از زمینه‏هاى نپذیرفتن حقّ است. «بل‏نتّبع... ابائنا»
آداب و عقاید نیاکان، در آیندگان اثر گذار است. «ما الفینا علیه ابائنا»
راه حقّ، با عقل و وحى به دست مى‏آید. «لایعقلون شیئاً و لایهتدون»
انتقال تجربه و دانش ارزش است، ولى انتقال خرافات از نسل گذشته به نسل آینده، ضد ارزش مى‏باشد. «اباؤهم لایعقلون»
عقل، ما را به پیروى از وحى، رهبرى مى‏کند. «اتّبعوا ما انزلنا... او لوکان اباؤهم لا یعقلون»